Би пикал прсти... в ќуп со маст.
Би лижел долго... и со сласт –
би било грев да
престанам.
Би набивал и џебови, со ајвари, со лебови.
Ќебапчиња би порачал, плескавици би голтал.
Од сите можни мусови,
со сите можни вкусови
во уста би си бутал.
А потоа пршута,
со врат, со бут;
без бут, со лут,
и благ, и домашно одгледано –
со сирење и кашкавал
одозгора нарендано.
И телешко... и пилешко... и жабешко...
А ако дадат срнешко...
Мммммммммм!
И тоа би го јадел јас, кога би бил на слатка власт –
кога би бил на функција;
а некој друг да дава парички,
за мојата консумпција.
Децении потрошени
за мрсна презентација.
Ние сме многу гладна, гадна
и мрснојадна нација.
Константин Карев
12.08.2015
No comments:
Post a Comment