Виножито
И вискито е вистинито,
кога нема вино на менито,
плус, тоа ти е лековито,
со сирење мешовито.
Нека слушнат луѓето,
нека процени жирито,
дал е сè законито ил
противзаконито...
изразито.
Не доаѓам инкогнито,
говорам отворено, разборито,
објаснувам сликовито,
го раслојувам слоевитото,
ги ваѓам нештата на чисто:
И по Тито – мито!
И по Тито – партиско сито!
И по Тито – некому сè му е рамно и видовито
а некому ридовито и магловито!
И по Тито – Бенито!
И по Тито – бандито!
Рагаци! Субито!
Пепито, да ми ти каже чичо Вито:
– „Од тоа твое знаменито шеговито – духовито,
да не ми те касне лошо москито?
Да не ми те клоцне коњ со копито?
Да не ми те однесе комбито?„
Оти, не ми го знаеш табиетот, ниту хобито –
давење в кофа или в корито.
А над полето со жито –
виножито.
23.10.2014