Проѕирни мисли

Проѕирни мисли

Припрости суштества.

Не ме забележуваат:

или гледаат низ мене

во некоја своја цел од другата страна,

или се гледаат себеси во мене.

Осознаваат дека постојам

само тогаш кога ликот им е деформиран

па тогаш ме тријат во надеж дека

тоа што го виделе не е вистина.

Не отишле подалеку од мувите,

кои со сета сила се залетуваат,

и сакаат да пробијат низ мене,

чукајќи со своите празни глави;

или од гулабите,

кои колвејќи ме со своите рожести клунови,

се надеваат да направат отвор низ мене.

Срамој

Срамој

Тие ги искористија своите шанси

да си ги решат животните прашања.

Сега се кријат позади титулите.

Ги имаат сфатено правилата на играта

затоа не зборуваат многу

и не прават непромислени потези.

Со децении запоседнуваат фунции.

Последен пат се побуниле

против системот

во прошлиот век.

Од тогаш им датира

и последното големо дело.

Создаваат самобендисана,

ништо не кажувачка,

и никому непотребна уметност,

а за неа добиваат награди,

насловени со значајни државни празници.

Пишуваат дебели книги

кои никој не ги чита;

ги печатат во тврд повез,

со државни пари.

Политичарите ги викаат на прослави и банкети

за да се покажат во нивно друштво.
Од чувството на безначајност,

меѓу себе, се тешат

со квази интелектуални разговори,

завиткани во дебела снобовштина.

Говорам за молчаливите сведоци

на умирањето на една нација –

на мојата нација.

Измешани чувства

Имам измешани чувства –

гледам човечка креативност,

но гледам и нечовечка сиромаштија.

https://www.facebook.com/joelsr/videos/10151717134247179/?pnref=story

Надеж

Сè поминува -

и тешкото и лесното,

и радоста и тагата,

и љубовта и лагата.