Има Господ! Има Бог!

Има Господ! Има Бог!



Не признавам материјалности,

затоа црквите за мене се само убаво изградени куќи,

а иконите само убави форми и бои.



Илјадници пати сум се премислувал,

сум преиспитувал,

сум ставал на критички суд,

сум барал логика,

сум барал знак и потврда.



Јас како неверен Тома не верувам додека не видам,

а некогаш дури и после тоа.

Но секогаш кога очекувам да се случи нешто лошо

а се случува добро,

секојпат кога во нередот наоѓам ред и убавина,

и кога нештата како сами да си доаѓаат на место,

тогаш и душата и усните ми воскликнуваат:

- Има Господ! Има Бог!