Партискиот човек

Партискиот човек

Му најдоа работа, му дадоа плата,

му дадоа клуч, и за нишање - врата.

Партискиот човек си стави и машна,

во раката зеде и мини акт-ташна.

Ни принцип, ни совест не познава тој.

Но знае за кого е; и кој му е свој.

Тој не мисли многу, тој не чита книги.

Тој не троши време со кого ќе стигне.

Разговорот негов во место се лее:

- Кој не е со нас, тој против нас ќе е!

Тој оди на митинг со знамето в рака.

Тој знае да вика - го учеа така.

И не е тој сам, зошто такви ко него,

ги има ко мравки - ко црви во легло.

 

Го скандираат сложно

на слогови разложено

светото име на лидерот свој.

Тој што ги вработи. Тој! Ами кој? 

<Константин Карев, 29 јуни 2013>